บันทึกการมีส่วนร่วม

สะท้อนผลการเรียนรู้งานโฆษณา

สะท้อนผลการเรียนรู้จากการไปจัดประสบการณ์

รูปการจัดประสบการณ์ปริศนาคำท้าย

บันทีกครั้งที่ 13 วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2554

อาจารย์ให้ฟังเพลงแล้วตอบคำถามต่อไปนี้
1. ในเพลงต้องการบอกอะไร
2. ฟังเพลงแล้วรู้สึกอย่างไร
เมื่อทำเสร็จแล้วอจารย์เก็บคำตอบและให้ทำแบบตอบคำถามต่อไปอีกมีคำถามดังต่อไปนี้
1. การจัดสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่เสริมทักษะด้านภาษามีลักษณะอย่างไร

ครั้งที่12 วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2554

อาจารย์ให้นักศึกษา Power Point เกี่ยวกับเรื่อง การจัดประสบการณ์ธรรมชาติพร้อมกับอธิบายให้กับนักศึกษาฟังในแต่ละเนื้อหาซึ่งมีเนื้อหาดังนี้

ภาษาได้จากการฝึกคิดและถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นภาษาสัญลักษณ์ คือ ตัวอักษรอย่างธรรมชาติจากการได้ฟังมาก ได้อ่านมาก จนสามารถถ่ายทอดเองได้ และมาฝึกฝนความถูกต้อง สวยงามภายหลังส่วนการอ่านนั้นสามารถทำได้ตลอดเวลาด้วยการอ่านจากหนังสือ จากถนน จากสิ่งรอบตัว จากป้ายโฆษณา จากถุงขนม

ความเชื่อมโยงภาษาพูดกับภาษาเขียน

ภาษาพูดหรือภาษาเขียนมีความเชื่อมโยงสัมพันธ์กันโดย ความรู้เกี่ยวกับคำจะเพิ่มพูมมากขึ้นเมื่อเราพูด เล่น สนทนาโต้ตอบ

จุดสำคัญการส่งเสริมและพัฒนาภาษาคือการที่ผู้ใหญ่อ่านหนังสือให้เด็กฟังในขณะที่ครูอ่านไปเด็กจะมองตามตัวหนังสือ และมักจะพยายามหาความหมายไปด้วยจากภาพหรือตัวหนังสือซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของพฤติกรรมการรู้หนังสือ ....คือ การที่เด็กรู้ความหมายจากภาพหรือตัวหนังสือ ลักษณะกิจกรรมที่จัดให้เด็กมีส่วนร่วม คือ พยายามหาความหมายจากภาพและตัวหนังสือ

ครั้งที่ 11วันที่ 26 มกราคม 2554

อาจารย์สอนนักศึกษาร้องเพลง

เพลง สวัสดี
สวัสดี สวัสดี สวัสดี ยินดีที่พบกัน
เธอและฉัน พบกันสวัสดี

เพลง ชื่อของเธอ
ชื่อของเธอฉันไม่รู้จัก ครูถามถักนักเรียนเข้าใหม่
ชื่ของเธอฉันจำไม่ได้ ชื่ออะไรขอให้บอกมา

อาจารย์ให้นักศึกษาคิดคำถอดรหัสแล้วให้ออกไปส่งจากนั้นอาจารย์ก็ได้สอนร้องเพลง แปรงฝัน แล้วให้นักศึกษาร้องตามเพลงแมงมุม เพลงบ้านของฉัน เพลงอย่าทิ้ง เพลง Hello กิจกรรม บาน-หุบ และหลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้ให้ดูชื่อของนักทฤษฎ๊ชีแต่ละคนว่ามีวิธีการเรียนรู้เกี่ยวกับเด็กอย่างไร

สรุปก็คือ การเรียนรู้ของเด็กเกิดขึ้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมผ่านการเล่นซึ่งช่วยให้เด็กได้เรียนรู้ภาษา จากกิจกรรมที่ทำร่วมกันและเป็นรายบุคคล

ครั้งที่ 10 วันที่ 19 มกราคม 2554

อาจารย์ให้นักศึกษาทุกคนร่วมกันทำกิจกรรมพร้มกันในห้องเรียน ซึ่งกิจกรรมจะมีดังต่อไปนี้

1. พูดคำคลงจอง ซึ่งเด็กจะได้พัฒนาการด้านภาษา เช่น คำ พยางค์ รู้จักคำ การแยกแยะเสียง
2.บอกความรู้สึก โดยที่จารย์จะกำหนดมาให้ เช่น นึกถึงอะไรแล้วมีความสุข นึกถึงอะไรแล้วเครียด เป็นต้น
3.โครงสร้างครอบครัว โดยาจารย์ให้นักศึกษาวาดแผนภูมิครอบครัวของแต่ละคนและให้บอกว่าแต่ละคนชื่ออะไรบ้าง
4.เขียนแล้วเล่าเรื่องต่อกัน โดยที่อาจารย์ให้นักศึกษาแต่ละคนวาดรูปภาพมาคนละหนึ่งรูปจากนั้นก็ให้ออกไปยืนหน้าห้องเรียนแล้วให้เพื่อนเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับภาพที่ได้วาดและคนที่อยู่ต่อไปก็เล่าเรื่องต่อให้เป็นเรื่องเดียวกันและคนสุดท้ายก็ต้งเล่าเรื่องต่อให้จบ
5.เกมกระซิบ โดยอาจารย์ให้เพื่อนคนที่นั่งอยู่หลังสุดเป็นคนกระซิบมาและเพื่อนที่อยู่ถัดไปก็กระซิบต่อๆกันมาจนถึงคนสุดท้าย จากนั้นก็ให้เพื่อนที่อยู่สุดท้ายอกมาบอกว่าเป็นประโยคอะไร
6.วาดไปเล่าไป โดยาจารย์จะเป็นคนที่วาดและเล่าเรื่องไปจนอกมาเป็นรูป คือ รูปแมลงเต่าทอง และหลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้ให้งานโดยหาสระและคำพร้อมรูป และจารย์ให้แต่ละคนเขียนสะท้อนการเรียนรู้ของเด็กที่ได้ทำกิจกรรมมาทั้งหมด

ครั้งที่ 9 วันที่ 12 มกราคม 2554

อาจารย์ให้นักศึกษาที่นั่งอยู่ด้วยกันจับคู่กัน 2-3 คน จากนั้นก็ให้นักศึกษาคิดคำปริศนาและท่าทางจากนั้นก็ออกมาทำท่าทางให้เพื่อนๆ ในห้องดูว่าเป็นสำนวนอะไร และหลังจากนั้นอาจารยืก็ได้ตรวจชิ้นงานของนักศึกษาแต่ละคนและได้บอกข้อดีข้อเสียเพื่อที่จะนำไปปรับปรุงกับชิ้นงานอันต่อไป

ครั้งที่ 8 วันที่ 5 มกราคม 2554

ไม่ได้มาเรียนเนื่องจากไม่สบายค่ะ

ครั้งที่ 7 วันที่ 15 ธันวาคม 2553

อาจารย์พูดเรื่องวรรณกรรมและสอนในเรื่องการจัดประสบการณ์ภาษาธรรมชาติของแนวคิดแต่ละคน เช่น โคมินิอุส , ก๊ดแมน สมิธ เมอร์ริดิธ , จูดิท นิวแมน , จอนหน์ ดิวอี้ โดยอาราจย์ได้อธิบายให้นักศึกษาฟังและให้แสดงความคิดเห็น

ครั้งที่ 6 วันที่ 8 ธันวาคม 2553

ไม่ได้มาเรียนเนื่องจากไม่สบายค่ะ

ครั้งที่ 5 วันที่ 1 ธันวาคม 2553

อาจารย์ย้ยจากเรียนวันศุกร์มาเรียนวันพุและได้พูดเรื่องในท้องถิ่นทำให้ได้เรียนรู้เรื่องสำเนียงและภาษาท้องถิ่นที่ตนเองอาศัยอยู่ เป็นการเปิดโอกาศให้กับเด็กเพื่อที่ที่จะให้เด็กได้พูดอย่างถูกต้องและเหมาะสม เช่น เมื่อครูพูดหรือเขียนจะต้องให้เด้กได้พูดและได้เขียนไปด้วย จากนั้นอาราจย์ก็ได้ให้นักศึกษาศาดูภาพเด็กคนหนี่งที่กำลังจะบอกอะไรกับเพื่อน และนี่ก็เป็นอารมณ์ของเด้กที่ตื่นเต้น และนี่ก็คือการสื่อภาษาอีกอย่างหนี่งของเด็ก